روان شناسی نگرش

asriran.com/002g4v لینک کوتاهتاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۷صفحه اصلی » شعب استانی » خراسان رضوی » معارفسخنرانی مصطفی ملکیان اخلاق خانواده بخش چشمگیری اخلاق علمی( یا کاربردی یا کاربستی) بخشی از اخلاق هنجاری بخشی از دانش فلسفه اخلاق که بخشی از فلسفه است. در فلسفه فقط استدلال عقلی محل اعتبار و ارج است. اینجا حوزه الهیاتی یا عرفانی یا علمی خانواده بررسی نمیشود.پس در این مبحث ما با عقلانیت سروکار داریم . فیلسوفان اخلاق از سه جهت صحبت کرده‌اند : ۱- آیا اصلا نهاد خانواده نهادی اخلاقی است یا نه؟ آیا اساسا تشکیل خانواده یا ازدواج کاری اخلاقی است یا نه؟ زیرا برخی فیلسوفان با ادله‌ای اصلا ایجاد نهاد خانواده را امری غیراخلاقی دانسته‌اند و گفتند که نباید ازدواج کرد. این مبحث در اینجا پرداخته نمی‌شود.۲- برخی صرفا ایجاد انواعی از اشکال خانواده را غیراخلاقی دانسته‌اند. مثلا برخی یکی یا چند اشکال خانواده و ازدواج مثل چندهمسری مرد یا زن یا ازدواج دائم یا ازدواج موقت را صرفا غیراخلاقی دانسته‌اند.فرض کنیم ازدواج و ازدواج دائم اخلاقی باشد : چگونگی مناسبات اعضای خانواده برای اخلاقی دانستن روابط اعضای خانواده ۱-رابطه همسران با هم به لحاظ اخلاقی ؟ اخلاق همسرانگی۲-رابطه زن و شوهری با فرزندان اخلاقی ؟ اخلاق فرزندپروری۳-رابطه فرزند با والدین به لحاظ اخلاقی ؟۴- اگر تعدادی از اعضای فامیل مثل مادربزرگ یا عمه هم با خانواده هسته‌ای زندگی کنند خانواده گسترده یا بزرگ تشکیل شده و از این صحبت میشود که رابطه خویشاوندی چگونه باید باشد ؟ اخلاق خویشاوندیاخلاق همسرانگی _____ازدواج یک قرارداد است. در قرارداد چه زمانی به طرف مقابل وفادار هستید و چه زمانی بی‌وفا هستید؟ عقل سالم می گوید به هر آنچه که در قرارداد آمده وفادار روان شناسی نگرش...

288 بازدید 16 دسامبر 2019 نسبت میان عقلانیت امید'>امیدورزی و امید اجتماعی مصطفی ملکیان در اولین همایش علمی امید اجتماعی در ایران( ۷ اسفند ۱۳۹۶ ) به بررسی میان امید و عقلانیت پرداخت. وی با برشمردن خصوصیات امیدورزی مدعی شد سوی دیگر امید عقلانی، می تواند امید ابلهانه باشد که تشویق و ترغیب به آن نوعی فریب خواهد بود. به اعتقاد ملکیان داشتن امید به سیاستمداران و صاحبان قدرت می‌تواند مصداق یک امیدواری ابلهانه باشد. امید از دو جنبه قابل بررسی است . یک جنبه در مورد اخلاقی بودن امیدورزی است و این که آیا می توان به لحاظ اخلاقی و معنوی از امیدورزی دفاع کرد؟ جنبه دوم از منظر عقلانیت مطرح است و نسبت میان امیدورزی با تعقل؟ در این جلسه تاکید بر جنبه دوم خواهم داشت. در بعد معنوی برخی از ادیان شرق اسیا خصوصا بودیسم تاکید دارد امیدورزی به هیچ وجه اخلاقی نیست. بودا شخصا امیدورزی را به شدت تقیبح می کرد. در میان شعرای قدیم هندو امید تخطئه می شد. از سوی دیگر در یونان و رم باستان نیز امید در میان اکثر متکفران تحقیر می شد. بر این اساس چنین نبوده است که همه فرهنگ ها امید را یک امر مثبت اخلاقی به حساب بیاورند. فقط در ادیان ابراهیمی، اسلام، یهودیت و مسیحت است که امید یک فضلیت اخلاقی به شمار می رود و این که در روزگار ما امید معمولا فضلیت به حساب می اید و عموما یک پدیده روانی و اجتماعی مثبت تلقی می شود از جنبه اخلاقی و معنوی از سوی بسیاری از ادیان مورد نکوهش است. اما اگر در حد همین مجمل به جنبه اخلاقی قناعت کنیم اینجا می خواهم به عقلانیت امیدورزی بپردازم. واژه امید عموما معنای احساس و گاهی نیز به معنای عقیده بیان می شود. در حالت اول امید احساس این که در آینده، اتفاق مطلوبی رخ بدهد یا احتمال رخ دادنش برود مرا روان شناسی نگرش...

ارتباط اخلاق با خشونت یا خشم ضرورت اخلاق صرفا در ارتباط با حقوق و اخلاق روان شناسی نگرش...

✅ زلزله و مواجهه با مسئله شر ✍️مصطفی ملکیانیکی از موارد پدید آمدن شک در اعتقادات دینی هنگامی است که انسان پیشامد ناگواری تجربه کند که این اتفاق ناگوار به نحو مستقیم یا غیرمستقیم یکی از اعتقادات دینی را محل چون و چرا قرار دهد. روان شناسی نگرش...

اشاره: موضوع گفتگوی حاضر فلسفه اخلاق است. بحران اخلاق و معنویت که امروز سطوح مختلف جامعه را در ابعاد گوناگون فراگرفته است، ما را بر‌ آن داشت تا در گفت‌وگو با استاد مصطفی ملکیان به تحلیل و تبیین این پدیده بپردازیم.قبل از آن که سؤالم را مطرح کنم، می‌خواستم بپرسم که چرا فلسفه اخلاق در فضای روشنفکری ایران کمتر مطرح بوده است. غفلت از این حوزه معلول کدام عوامل است؟ آیا عدم احساس نیاز سیاسی- اجتماعی به این مباحث باعث مغفول ماندن آن شده است؟ یا این حوزه واجد پیچیدگی‌ها و ویژگی‌هایی است که امکان تولید و توزیع ایده‌های آن در فضای روشنفکری را تقلیل می‌دهد؟این که چرا در مباحث روشنفکری کشور ما و مطبوعات مربوط به محافل و جریانات روشنفکری مباحث فلسفه اخلاق جایی و جایگاهی نداشته است را از مناظر مختلفی می‌توان بررسی کرد. اولاً در میان روشنفکران و مطبوعات وابسته به جریانات روشنفکری تقریباً هیچ مبحث فلسفی‌ای به صورت عمیق جریان نداشته و این امر اختصاص به فلسفه اخلاق ندارد.شما مباحث عمیق مربوط به فلسفه اخلاق نمی‌بینید، مباحث بسیار عمیق مربوط به فلسفه ذهن هم نمی‌بینید، معرفت‌شناسی هم نمی‌بینید، فلسفه علم هم نمی‌بینید. فلسفه هنر هم نمی‌بینید ، فلسفه منطق هم نمی‌بینید. این مباحث به صورت عمیق‌اش وجود ندارد. اساساً در جریانات و محافل روشنفکری ما متأسفانه دو خصلت کما بیش مشهود است.خصلت اول این که مباحث هیچ‌گاه به صورت عمیق و آکادمیک طرح نمی‌شود؛ خصلت دوم این که در بین موضوعات مختلف هم موضوعاتی مورد توجه قرار می‌گیرند که کم و بیش با سیاست مرتبط‌اند یعنی مباحث روشنفکری در کشور ما تا حدی تعریف خودش را از عالم سیاست می‌گیرد. این است که شما می‌بینید مسایلی مثل آزادی، عدالت، مدارا جای خودشان را باز کردند ا روان شناسی نگرش...